Bazylika Mariacka w Krakowie
W sercu starego, królewskiego miasta Krakowa od 800 lat rozwija się parafia Mariacka. Źródła wskazują, że jej początki związane są ze sprowadzeniem do Krakowa przez biskupa Iwo Odrowąża zakonu dominikanów i przeniesienia oddanej im wówczas parafii z kościoła św. Trójcy do świątyni Mariackiej. Największym symbolem parafii, a zarazem centrum wiary mieszkańców Krakowa i jego gości jest kościół Mariacki – świątynia poświęcona Matce Bożej. To nie tylko zabytek, nie tylko bryła ze wspaniałymi dziełami sztuki, które wyszły spod rąk najznakomitszych artystów. To miejsce szczególne dla wyznawców Chrystusa, które w sposób szczególny towarzyszy wielu pokoleniom. W tym kościele od wieków sprawowane są sakramenty, w tym całodzienna spowiedź, stąd też kościół ten tak często nazywamy „konfesjonałem Krakowa”.
Według Jana Długosza pierwszy kościół parafialny został ufundowany w latach 1221-1222. W latach 1290-1300 wzniesiono, częściowo na jego fundamentach, nowy kościół w stylu wczesnogotyckim, poświęcony w 1320 roku przez biskupa Nankera. Przez kolejne stulecia był on wielokrotnie przebudowywany. W latach 1477-1489 świątynia Mariacka wzbogaciła się o ołtarz wielki, arcydzieło rzeźbiarskie późnego gotyku. Nowy podówczas ołtarz dłuta mistrza Wita Stwosza został ufundowany przez mieszczan. Poliptyk (pentaptyk) poświęcony został Matce Boskiej i Jej roli w dziele zbawienia Mesjasza, Jej Syna Jezusa. Obecnie trwają prace konserwatorskie właśnie nad ołtarzem głównym, a także nad instrumentarium organowym.